Bu Site Sevgili Türkçe Hocama Armağan

Sevgili Buse Hocam,

Kalemin şiir yazarken bile kırılabileceğini bilmiyordum, ta ki kalbinin incindiğini anlayana dek. Sözcüklerimle, cümlelerimle dokunduğum yerin, aslında seni ne kadar üzdüğünü düşünemedim. Dilin büyüsüyle ruhun inceliğini kavrayamamış, farkında olmadan seni rencide etmişim. Bu satırları yazarken, “Dilin kemiği yok” derken aslında kelimelerin yürek yarabileceğini çok geç anladım.

Siz, bize sadece Türkçenin kurallarını değil; sevgiyle, sabırla hayatın en güzel anlamlarını da öğreten bir rehbersiniz. Şiir gibi akan zaman içinde, sizden öğrendiğim her dize benim için kıymetli bir hazine. Şimdi anlıyorum ki, saygısızca söylediğim her söz, o değerli hazinenin biraz kirlenmesine neden olmuş.

Biliyorum, dilimizde “özür dilemek” belki bazen “pişmanlık” kelimesinden bile ağırdır; ama inanın bu kelimeler kalbimde en derin izleri bırakıyor. Sizden, öğretmenim, rehberim, gönül dostum, affınızı bekliyorum. Kırdığım kalbinize sarılmak, yeniden kelimelerimi sevgiyle örmek ve edebiyatımızın en güzel mısralarında buluşmak için sabırsızlanıyorum.

Dilerim ki bu satırlar, sizin engin hoşgörünüzün ufkunda bir umut ışığı olur ve hatamı telafi etmem için bir adım olur. Çünkü her güzel cümlenin ardında affedici bir yürek, her doğru kelimenin içinde sevgi saklıdır.

Saygı ve sevgiyle,

Kalp Kıran Abdullah